نامه سرگشاده به کمیته انضباطی

ریاست محترم کمیته انضباطی دانشگاه سیستان و بلوچستان
با سلام و احترام
پیرو نامه‌ی احضاریه به تاریخ 29/10/87 برای تاریخ 1/11/87 به استحضار می‌رسانم که من تا تاریخ 3/11/87 مشغول امتحانات پایان ترم می‌باشم و متأسفانه فرصتی برای حضور در دفتر کمیته‌ی انضباطی ندارم. ضمناً با توجه به این که صرفاً برای «ادای پاره‌ای توضیحات» احضار شده‌ام و هیچ توضیحی در مورد موضوع جلسه داده نشده است، به طور کلی باید عرض کنم که من توضیح خاصی که برای کمیته‌ی انضباطی جالب توجه باشد، به نظرم نمی‌رسد. اما با کمال تعجب در پایین برگه نوشته شده است که «در صورت عدم حضور غیاباً تصمیم‌گیری خواهد شد.» خواهشمندم ابتدا توضیح دهید که در چه موردی می‌خواهید تصمیم بگیرید و اگر این مسأله به من ارتباطی دارد کتباً اطلاع بدهید. اگر خدای نکرده منظور شما از این احضاریه این است که از من شکایتی شده است، همان طور که خودتان حتماً اطلاع دارید من باید قبل از تصمیم‌گیریِ شما تفهیم اتهام شده، در مصاحبه حضوری شرکت کنم و اگر مایل بودم در جلسه تصمیم‌گیری کمیته حضور پیدا کنم. با برگه‌ی احضاریه‌ای که هیچ گونه توضیح و اطلاعی در مورد شکایت طرح نشده است، تصمیم‌گیری در مورد هر نوع شکایتی خلاف آیین‌نامه‌ی کمیته انضباطی است. در ضمن با توجه به این که در مورد قبلی مراجعه من به کمیته انضباطی که برای «ادای پاره‌ای توضیحات» بود در آن‌جا متوجه شدم که شکایاتی مطرح شده است و در موارد متعددی قوانین و آیین‌نامه نقض شده بود، موارد زیر را برای پی‌گیری و اصلاح روند ناصواب کمیته انضباطی اعلام می‌کنم تا شاید توجه به آن باعث ارتقای عملکرد این کمیته شود:
- متأسفانه با وجود این که از زمان موضوع شکایات طرح شده مدت زیادی می‌گذرد، احضاریه‌های زیادی درست در زمان برگزاری امتحانات به دست من و دیگر دانشجویان رسیده است. برای من این دومین احضاریه‌ای است که در زمان امتحانات این ترم آمده است. چنین روندی تأثیر روانی زیادی بر دانشجویان می‌گذارد و در نتیجه‌‌ی امتحانات که حاصل یک ترم تلاش دانشجویان است، بی‌گمان تأثیرگذار خواهد بود. با توجه به این که به نظر می‌رسد این کار عامدانه است، نیاز به پی‌گیری دارد.
- فردی که به عنوان مصاحبه‌گر و نماینده‌ی کمیته‌ی انضباطی با دانشجویان صحبت می‌کند بایستی آرامش داشته باشد و از حداقلی از حسن اخلاق برخودار باشد و از همه مهم‌تر، آشنایی کامل با آیین‌نامه‌ها و قوانین داشته باشد. ایشان در مقابل من از معرفی خودش خودداری می‌کرد و با اصرار زیاد سرانجام با اکراه خودش را معرفی کرد. در ضمن به عنوان وکیل مدافع شاکیان عمل می‌کرد در حالی که وی باید بی‌طرف باشد.
- ابتدایی‌ترین حق هر متهمی اطلاع از متن شکایت و نام شاکیان است. متأسفانه ایشان از این کار به بهانه‌ی این که شکایت محرمانه است امتناع می‌کرد و از تحویل دادن شکایت‌نامه خودداری می‌کرد. شکایت طرح شده برای هر کس که محرمانه باشد برای متهم نمی‌تواند محرمانه باشد. از سوی دیگر عده‌ای دیگر از دانشجویان با اطلاع یافتن از محتوای پرونده‌ای که هنوز پایان نیافته است به تخریب شخصیت و دروغ‌پردازی در سطح دانشگاه پرداخته‌اند. در این مورد شکایتی ارسال شده است امیدوارم کمیته فرصتی برای رسیدگی به آن داشته باشد.
- بدیهی است که هر کس که شاکی باشد باید با مستندات کافی اتهام خود را مطرح کند. صرف ادعا کردن شاکی نباید باعث پذیرش کمیته قرار گیرد. در مورد من در حالی که شاکی هیچ گونه مدرکی ارائه نداده بود، نماینده کمیته انضباطی از اظهارات وی به عنوان مدرک قطعی نام می‌برد و از من می‌خواست در مورد ادعای بی‌اساس وی از خودم دفاع کنم. و زمانی که گفتم این مدرک نمی‌شود از وی خواستند که قسم بخورد و گفتند چون قسم می‌خورد مدرک قابل استنادی است!
- متأسفانه نماینده‌ي کمیته انضباطی وقتی با تذکر من برای رعایت قانون روبرو شد با کمال تعجب اعلام کرد کمیته تصمیم می‌گیرد که آیین‌نامه را اجرا کند یا نه و مثال جالبی زد مبنی بر این که کمیته هم مثل پلیس می‌تواند قوانین را زیر پا بگذارد! در حالی که موضوعی که وی اشاره کرد در اصل این بود که پلیس راهنمایی می‌تواند فراتر از چراغ راهنمایی عمل کند، نه قانون که این هم مطابق قانون است. بنابراین لازم است به دست‌اندرکاران کمیته انضباطی توضیح داده شود که کمیته باید مطابق آیین‌نامه و قوانین عمل کند. در غیر این صورت این همه صرف بودجه‌ی کشور در این وضعیت دشوار اقتصادی برای تصویب قوانین و آیین‌نامه‌های مختلف هدر می‌رود.
- ماده‌ی 2 نحوه‌ی رسیدگی و صدور احکام تصریح کرده است: «شوراهای انضباطی پس از ابلاغ و تفهیم کتبی و شفاهی تخلفات مورد اتهام طبق ماده 6 آیین‌نامه و بخش 1 از این شیوه‌نامه به دانشجو و پیش از صدور حکم باید از وی مصاحبه حضوری به عمل آورده و دفاعیات کتبی دانشجو را اخذ و مورد توجه قرار دهند.» بنابراین رسیدگی به شکایات سه مرحله اساسی دارد: 1- ابلاغ و تفهیم اتهام 2- مصاحبه حضوری 3- تصمیم‌گیری در کمیته انضباطی. فرستادن احضاریه برای «ادای پاره‌ای توضیحات» در هیچ یک از مراحل فوق قرار ندارد و بنابراین نباید بدون تفهیم اتهام تصمیم‌گیری صورت بگیرد.
- ماده‌ی 3 نحوه‌ی رسیدگی و صدور احکام تصریح کرده است: «در صورت درخواست دانشجو برای دفاع حضوری در جلسه شورا دبیر شورای بدوی انضباطی دانشگاه موظف است که از وی برای حضور در جلسه شورای انضباطی دعوت نماید و در غیر این صورت می‌تواند در غیاب دانشجو به پرونده رسیدگی نماید.» طبق این ماده اعلام می‌کنم که در مورد هر شکایتی که من ذی‌نفع هستم چه به عنوان شاکی و چه به عنوان متهم مایلم در جلسه شورای انضباطی شرکت نمایم. بنابراین بدون حضور من خواهشمندم تصمیم‌گیری ننمایید.
در نهایت خواسته‌ی من این است که به حقوق دانشجویان احترام گذاشته و آیین‌نامه‌ها و قوانین کشور را رعایت نمایید. اصل برائت (ماده‌ی 37 قانون اساسی) را در مورد تمام دانشجویان رعایت کنید. فعالیت‌های مختلف دانشجویی به این معنا نیست که جرمی مرتکب شده‌اند. در صورتی که مسؤولان دانشگاه بخواهند به روند نقض قوانین و بی‌اعتنایی به حقوق دانشجویان ادامه بدهند، حق خود را برای رسیدگی موضوع در مراجع بالاتر محفوظ می‌دانم.

رونوشت:
ریاست محترم دانشگاه
نشریات دانشجویی